Wat is Quantum Entanglement in de biologie? 

Wat betekent dat voor “remote behandelen?”

In het Nederlands wordt Quantum Entanglement vertaald met Kwantumverstrengeling. Het is een term uit de Quantum Mechanica. Dat is een onbegrepen fenomeen in de Natuurkunde. Wanneer we op steeds kleinere schaal kunnen kijken in de wereld van de fotonen en elementaire deeltjes dan gelden de bekende natuurkundige wetten niet meer, maar hebben aanpassingen nodig om te beschrijven wat er wordt waargenomen. Einstein geloofde het aanvankelijk niet en benoemde het effect “A spooky action on a distance”. In de link kun je de uitleg via Youtube volgen. En die mysterieuze relatie geeft nog steeds moeilijkheden in onze begripsvorming.

Kwantumverstrengeling houdt in dat een stof die aanvankelijk één geheel is, nog steeds als één geheel reageert, ook al zijn de delen gescheiden. Stel dat een kristal wordt gesplitst in 2 delen: A en B. Daarna voer je een experiment uit. Stel: je geeft A een linkse electronspin, dan blijkt steevast het spiegelbeeld in B te gebeuren, in dit geval een rechtse electronspin. A en B kunnen zich op  grote afstanden bevinden, zelfs op lichtjaren afstand. Dat maakt geen verschil. Daardoor is de kans dat er een signaal van A naar B loopt uitgesloten. Dat komt de heren cryptologen heel goed uit. Wil je een computerbestand versleutelen dan moet er een sleutel van A naar B verstuurd worden om op locatie B de boodschap te kunnen ontsleutelen. Mocht er een signaal verstuurd moeten worden van A naar B dan kan een hacker, the man in the middle, wellicht nog in staat zijn de sleutel op te pikken en dan ben je niet meer veilig. Wanneer de versleuteling zonder signaal gedeeld kan worden dan ben je altijd veilig. Kwantum verstrengeling kan dus informatie overdragen. Dat is het punt waar het om gaat.

In een bericht van 30 mei 2022 geeft de Technische Universiteit van Delft informatie over een primeur. Ze zijn er in geslaagd om informatie naar een ander netwerk over te dragen zonder verbinding. In een korte video van 2 minuten laten ze het principe zien. Daar zou je dus gebruik van kunnen maken bij een bioresonantie behandeling. Stel dat de persoon de eerste keer een test en behandeling laat uitvoeren. Hij laat een paar afgeknipte nagels, speeksel en een bloed sample achter. Dan zou de behandeling voortgezet kunnen worden zonder dat die hoeft terug te komen. Dat klinkt mysterieus. En dat had ik ook altijd al naar het rijk der fabelen verwezen.

Totdat ik een programmeerbare frequentiegenerator zocht en bij spooky2.com terechtkwam voor een betaalbare generator van 100 Dollar die met een USB kabel programmeerbaar was. In de kit zaten een paar handelektroden, een connector en een “remote”. De remote gebruikte ik niet. Tot ik een telefoontje kreeg van een dame die graag behandeld wilde worden, maar dan ‘remote’. Mijn antwoord: “Sorry, daar heb ik geen ervaring mee”. “Ja, dat snap ik, maar ik wil graag dat u het probeert.” “OK, stuur me dan maar een paar nagel clips.” Die kwamen per post na 2 weken. En ik begon ’s morgens om 9 uur. ’s Avonds om 10 uur stuur ik een bericht dat ik die ochtend om 9 uur was begonnen. Antwoord: “Dat hadden we al gemerkt. Ik heb tegen mijn man gezegd: Hij is nu begonnen”. Echter, en dat was voor mij de omverwerpende ervaring: de dame zat in het buitenland, ruim 4000 kilometer van mij verwijderd.

Wat gebeurt er dan bij ‘remote behandelen’? Feitelijk niets meer dan het delen van informatie. Het DNA van de persoon zit in het sample. Dat DNA in het sample resoneert met de frequenties van de behandeling en het DNA op afstand reageert mee. Het is dus niet zo dat je iemand op afstand geneest, maar het DNA in de persoon registreert de informatie wat er gedaan moet worden om het lichaam in een betere toestand te brengen. Daarna reageert het lichaam met herstelwerkzaamheden. Sindsdien ben ik steeds op zoek naar methoden om de remote behandelingen te verbeteren. Andere frequentie spectra, magneetvelden, infrarood LED’s, laser, kortere pulsen, hogere vermogens, etc. We zijn er nog niet helemaal, maar we zijn een weg ingeslagen die een nieuwe methode heeft aangebracht.

Maar er zijn meer intrigerende fenomenen. Ons hart werkt electrisch. Dus heeft het ook een electromagnetisch veld om zich heen. Dat veld van de hartpuls is tot ca. 1 meter buiten het lichaam meetbaar met de huidige magnetometers. Dat bracht onderzoekers op het idee dat wanneer 2 personen met de ruggen naast elkaar zitten, dus per definitie in elkaars veld zitten. Heeft dat gevolgen. Ja, inderdaad. Zet de een een virtual reality bril op en de ander een badmuts met elektrodes. Dan zijn de emoties van de persoon met de VR bril, kijkende naar vriendelijke en vijandige beelden, meetbaar bij de persoon met de elektroden. Kennelijk nemen we onbewust dus draadloos fysiek dingen van elkaar waar. Weird, maar waar.

Nog een ongelofelijk resultaat van een experiment was de gemeten 'voorkennis' bij mensen. In dit experiment van Hinterberger uit 2007  werden mensen aangesloten op een meetapparaat van hersengolven. Ze werden achter een beeldscherm gezet dat afwisselend vriendelijke beelden zoals landschappen, schaapjes en puppies, maar ook oorlogsbeelden en vreselijke ongelukken projecteerde met geluiden. Het punt was dat de computer de beelden at random selecteerde. Na de willekeurige selectie duurde het bijna een seconde voordat het beeld op het scherm stond. De proefpersonen konden niet weten wat de volgorde van de selectie zou zijn. Er was duidelijk een hersenresponse meetbaar bij de verschrikkelijke beelden op het moment van selectie door de PC, nog voordat het beeld werd geprojecteerd op het beeldscherm. Dat werd geïnterpreteerd als voorkennis. Maar door de ervaringen met bioresonantie zou je kunnen zeggen, dat het lichaam elk spanningsveld, hoe zwak ook, ogenblikkelijk herkent en daarop reageert. Dat heeft dus ook iets te zeggen over de media, filmbeelden, nieuws of het amusement waar je naar kijkt. Tijdens testen met de ElectroAcupunctuur volgens Voll methode had ik al gemerkt dat een test een positieve of negatieve uitslag geeft, voordat het programma gestart is. Toentertijd had ik daar geen verklaring voor. Maar inmiddels ben ik gewend geraakt aan de wonderen der natuur. Boeiend is het zeker.